Meet Luuk

Ik denk veel na én ik werk graag met mijn handen. Denken en doen.

Ik werd me bewust van de kracht van denken toen ik als vijftienjarige een nieuwe filosofie docente kreeg. Mijn klasgenoten hadden al wat informatie over haar opgezocht en we wisten dat ze veganistisch at en voor de Partij voor de Dieren stemde. In ons kleine dorp stond ze meteen al 10-0 achter. Ze is gek, dachten we. 

Het mooie was dat ze ons nooit heeft zitten overtuigen van haar standpunten. Ze liet ons nadenken. Over van alles: wie we zijn, wat we vinden en hoe we met de wereld omgaan. In dat filosofie lokaal leerde ik me verplaatsen in een standpunt dat totaal niet de mijne was. Vanuit zo’n begrip krijg je een heel ander gesprek met elkaar. Ik heb dat nooit meer losgelaten.

Er zijn toen een hoop zaadjes geplant. Ik ben anders naar de wereld gaan kijken, eet ondertussen zelf veganistisch en zet me actief in voor duurzaamheid en een beter milieu. Ik maak heel bewust keuzes in het leven en hou me daar ook aan. Zo kies ik ervoor om iedereen in de basis te vertrouwen en lieg ik zelf nooit, ook geen leugentjes voor bestwil. Soms zeg ik gewoon niets waar een ander zou liegen, maar vaker ga ik dan het ongemakkelijke gesprek aan. Moeilijk, maar op de lange termijn beter.

Ik ben trouwens geen doemdenker. Ik denk juist na over oplossingen. “Oké, als ik niet tevreden ben over hoe dit gaat, hoe kan het dan anders?” Ik heb het wel even last gehad van klimaatstress. Dat gevoel van: “we zijn toch fucked, why care?” Bij Milieudefensie, waar ik een traineeship heb gevolgd, leerde ik dat je als individu de last van de wereld niet op je schouders hoeft te dragen. Dat je je dus niet schuldig hoeft te voelen of hoeft te gaan wijzen naar andere individuen. De meeste verantwoordelijkheid ligt bij grote bedrijven en daar moet dus ook de grootste verandering vandaan komen. Dat geeft rust.

 Ik wil een positieve impact hebben op de wereld met alles wat ik doe. Met het werk dat ik lever, met hoe ik me inzet voor het milieu en op de mensen met wie ik omga. Daar denk ik niet alleen over na. Ik zet dat ook om in actie. Ik werk al sinds mijn achttiende in de bouw en wil daar van binnenuit een verduurzaming creëren. Dat doe ik nu al door vooral te werken aan en te leren van duurzame projecten.

 Zo werk ik nu onder andere in de intensieve daktuinen. Laatst deden we een project waarbij er wel tienduizend plantjes werden geplaatst, bomen, een beregeningssysteem, een jeu de boule baan en allemaal paden daartussen. De mogelijkheden zijn oneindig. Dat vind ik mooi. Ik werk ook vrijwillig bij Guerilla Gardeners. Met deze organisatie zetten we ons in voor meer groen in de stad. Boomspiegels vergroenen, bloembommetjes verspreiden en mensen stimuleren om hun wijk te vergroenen.

Ik doe het liefste meerdere projecten tegelijk in de week. Ik hou van variatie. Ik wissel het werken in daktuinen af met projecten in de bouw en met trainingen geven aan jongeren over het klimaat en wat je daarin kan betekenen. Ik ben op het moment dat ik dit schrijf 21 jaar. Ik krijg vaak te horen hoe uniek het is dat ik al zo bewust in het leven sta. En dat ik daar dan ook actie op onderneem. Voor mij is het gewoon. Ik wil andere jongeren inspireren, net als mijn filosofiedocente dat ooit bij mij deed.